အျပစ္တင္ျခင္းထက္ အေရးႀကီးေသာ အရာမ်ား
ကၽြန္ေတာ့္အေမက ဟင္းခ်က္အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်။ အျမဲတမ္းလည္းပဲ စားလို့ေကာင္းမယ့္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးေတြ ခ်က္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ညေနမွာေတာ့ အေမဟင္းခ်က္တာ အရမ္းတူးေနတယ္ဗ်ာ။ မသိမသာေလး တူးေနတာမဟုတ္ဘူး။ျမင္႐ုံနဲ႔တင္ တူးေနမွန္း သိရေလာက္ေအာင္ကို တူးေနတာ။ တူးနံ့ေတြလည္း ထြက္လို့ေပ့ါ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ညေနစာ ထမင္းဝိုင္းမွာ အေဖဘာေျပာမလဲဆိုတာ စိုးရိမ္ရင္းေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ အေဖက ကၽြန္ေတာ္ ထင္ထားသလို မဟုတ္ဘူးဗ်။
အေဖဟာ တူးမွန္းသိရက္ႀကီးနဲ႔ ဟင္းေတြကို ခါတိုင္းလိုပဲ ၿမိန္ေရရွက္ေရ စားလိုက္တယ္။ စားေနရင္းနဲ႔မွ “မိန္းမေရ.. မင္း ဒီေန႔အဆင္ေျပရဲ့လားကြာ.. တစ္ခုခုျဖစ္ရင္လည္း ငါ့ကိုေျပာဦးေနာ္” အဲ့လိုအစခ်ီၿပီး အေမ့ကို ၾကင္ၾကင္နာနာ စကားေတြေျပာရင္း ညေနစာထမင္းဝိုင္းေလး ၿပီးသြားေရာေပ့ါ။
ၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ့ကို ေမးမိတယ္။ “ဘာလို့ ဒီေလာက္တူးေနတဲ့ ဟင္းေတြကို ၿမိန္ေရရွက္ေရ စားေနတာတုန္း” ေပ့ါ။ ဒီေတာ့မွ အေဖက ျပဳံးၿပီး “မင္း အေမမွာလည္း စိတ္ညစ္စရာေတြ ရွိမွာေပ့ါကြာ။ သူ႔မိသားစုနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ၊ မင္းတို့ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြနဲ႔။ ဒီေတာ့ အေတြးေတြလြန္ၿပီး အမွားလုပ္မိနိုင္တာေပ့ါ”။
“အေဖ့အေနနဲ႔ကေတာ့ သူလုပ္မိတဲ့ အမွားေသးေသးေလးကို လက္ညႇိုးထိုးၿပီး ေျပာဖို့ထက္ကို သူျဖစ္ေနတဲ့အရာေတြကို အာ႐ုံစိုက္ဖို့က ပိုအေရးႀကီးတယ္လို့ ထင္တာပဲေလ”။ အေဖ့ရဲ့စကားအဆုံးမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခု သိလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို့ေတြဟာ အေရးႀကီးတဲ့အရာေတြထက္ကို အမွားေတြကိုပိုၿပီး အာ႐ုံစိုက္မိတတ္ၾကတယ္။ ဘာလို့မွားတာလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာထက္စာရင္ အမွားလုပ္ရင္ အျပစ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို ပိုေတြးမိတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီ့ေန႔ ညေနခင္းထမင္းဝိုင္းေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတြးစရာတစ္ခု၊ အသိတစ္ခု ရျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
Crd …
online book
